امیرحسین بابایی

باران‌های مداوم برای ضیافتی بی‌معنا / درباره «تفریق» ساخته مانی حقیقی

 چگونه می‌شود اهمیتی برای شخصیت‌پردازی قائل نشد؟ چگونه می‌شود ریتم فیلمی را با ازدیاد سکانس‌های زائد نابود کرد؟ چگونه می‌شود بدون منطق روایی اثری را به‌پیش برد؟ چگونه می‌شود مخلوطی از ژانرهای مختلف را در هم آمیخت و به...

برای این‌همه تاریکی شمعی برافروز / درباره «ندای آزادی» ساخته الخاندرو گومز مونته ورده

فیلم ندای آزادی در دوره فیلم‌های پاپ‌کورنی فریاد بلندی محسوب می‌شود. تلاش کرده تا صدایش را به بسیاری برساند و به نظرم در این کار موفق بوده

یک عاشقانه خونین پر هیاهو / درباره «یک رمانس واقعی» ساخته تونی اسکات

دست‌اندرکاران یک رمانس واقعی پا به میان‌سالی گذارده‌اند و سازنده‌اش بیش از ده سال پیش خودکشی کرده، اما خودش همچنان جوان و شاداب باقی‌مانده

دنیای شگفت‌انگیز آقای اندرسون / درباره «آستروید سیتی» ساخته وس اندرسون

اگر همه چیز را بیش از حد جدی می‌گیرید و زیر چرخ‌دنده‌های مدرنیته روانتان درهم‌شکسته، آستروید سیتی را باید ببینید تا اندکی روانتان تلطیف شود

بهشت دیگری جهنم توست / درباره درون ساخته واسیلیس کاتسوپیس

درون دومین اثر کارگردان یونانی‌تباری است که سال‌هاست به ساخت ویدئوهای تبلیغاتی پرداخته و حال موفق شده یک سولو نوازی را به سرانجام رساند

عروسک‌های پوشالی و یک فانتزی هالیوودی دیگر / درباره باربی ساخته گرتا گرویگ

باربی آن‌قدر در میان رزق و برق بازسازی جهان رؤیایی نوجوانان سال‌های رفته غرق‌گشته که بن‌مایه انتقادی و ژست‌های روشنفکری آن گم و ناپدید گشته

قهرمانان حقیقی زندگی / درباره قهرمانان ساخته بابی فارلی

قهرمانان فیلمی است که هر چند لحن کمدی دارد؛ اما اثری جدی درباره آدم‌هایی است که توانایی‌هایشان بسیار بیشتر از ناتوانی‌شان است

پرومته در زنجیر / درباره “اپنهایمر” ساخته کریستوفر نولان

اپنهایمر داستان صعود و سقوط است و پارادوکس‌های پایان‌ناپذیر زندگی آدمی و روایتی کامل از شخصیتی که در جستجوی خداگونگی است

نفرین شرق بر دامن سرمایه‌داری / درباره “نفرین” ساخته لورکان فینه گان

نفرین، سومین فیلم بلند فیلم‌ساز ایرلندی لورکان فینه گان است. او درصدد است تا نام خود را به‌عنوان کارگردان سینمای وحشت به تثبیت برساند

عطش سیری‌ناپذیر سرگرمی با مرگ روی پرده نقره‌ایی / درباره ماموریت غیرممکن: ناوبری کور – قسمت اول

کریستوفر مک کواری در سومین تجربه‌اش با ماموریت غیرممکن نشان می‌دهد که مسلط شده و تلاشش را می‌کند تا دوربینش در موقعیت‌های مختلف قرار دهد

درباره نویسنده

دانش آموخته کارگردانی سینما از کانون سینماگران جوان در سال ۱۳۸۴ و عکاسی از مجتمع فنی تهران فعالیت مطبوعاتی خود را با دو هفته نامه سینما پشت صحنه آغاز کرد و پس از آن در نشریاتی همچون نقد سینما، جهان سینما، تهران امروز، فرهیختگان، اعتماد و دبیری سرویس سینمای جهان فیلم و سینما ادامه داد. پس از قطع همکاری با نشریات مکتوب تا سال‌ها با سایتهایی همچون همه چیز درباره فیلمنامه، فیلم نوشت و... همکاری کرد. در سال ۱۳۹۰ سینماتک "خط سوم" را در بوستان قیطریه با رویکرد مواجه مستقیم با مخاطب و تربیت سلیقه سینمایی واقع در شمال تهران تاسیس کرد که تا پایان کارش در سال ۱۳۹۹ نزدیک به سیصد نشست نقد و بررسی فیلم در سمت مجری و منتقد فیلم برگزار کرد. دو جشن سینمایی و چهار شب فیلم سینمای ملل نیز از دستاوردهای خط سوم بود. سابقه تدریس تاریخ سینما، نویسندگی خلاق و فیلمسازی خلاق در چند موسسه سینمایی و برگزاری کارگاه‌های نقد فیلم در دانشگاه‌های تهران نیز در کارنامه او به چشم می‌خورد. او همچنین سابقه همکاری در ساخت چند فیلم کوتاه و مستند، بازنویسی فیلم‌نامه‌های متعدد و مشاوره فیلمنامه را در کارنامه خود دارد.
۷۵ مطالب
۰ دیدگاه
- Advertisement -spot_img

آخرین نوشته ها

بررسی نمایش «بچه» بر اساس نظریه تئاتر شقاوت آنتونن آرتو

نمایش «بچه» به کارگردانی مرتضی فرهاد‌نیا به روی صحنه رفته است. این نمایش که در جشنوار «تئاتر فجر» سال گذشته در چند بخش کاندیدا بوده
- Advertisement -spot_img
Verified by MonsterInsights