مدتها بیهدف کتب پزشکی را ورق میزدم، تا علاجی بر بیماریای که نمیدانستم ماهیت آن چیست بیابم. کمی دیر متوجه شدم که درمان این سندرم پیچیده را جایی دیگر باید میجستم؛ پرده نقره فامِ سینما.
برای همین سینما و نوشتن از آن برایم، پیش از هر چیزی، حرکت از یک ناخودآگاه ِرنجور و بی قرار است به ساحلِ آرامِ خودآگاهی...
تا این جنون را درمانی باشد از جنس سلولوئید!