پژمان خلیل‌زاده

در جستجوی فرم / قسمت ۱: فرم – تکنیک – تعادل

در سریال-نوشت «در جستجوی فرم» قصد داریم در یک برنامه‌ی ۳۰ قسمتی به شیوه‌ی مکتوب به فرم بپردازیم. این قسمت: فرم تکنیک تعادل

عصیان سرخ با غثیان سینماتوگراف / نقد فیلم چینی ژان لوک گدار

«چینی» که در آمریکا به «زن چینی» هم ترجمه کلامی شد، فیلمی است ورای تاثیر و رابطه‌ی حسی و فطری یک بُعدی میان پرده نمایش و مخاطب

زیبایی‌شناسی مقاومت در فرم / تحلیل و بررسی فرمالیستی رم، شهر بی‌دفاع

رم شهر بی‌دفاع اثر درخشان روبرتو روسلینی مولود یک مکتب مهم در تاریخ سینماست؛ نئورئالیسم مکتبی که سینمای جهان را به بستری فرمیک الصاق نمود

مرثیه‌ی رنجبرانِ تاریخ / درباره فیلم «نامه‌هایی از ماروسیا» ۱۹۷۶

ماجرای کارگران پرولتری شیلی را در فیلم درخشان نامه‌هایی از ماروسیا روایت می‌کند که استعاره‌ای دوگانه و دو پهلو به وقایع خونین ۱۹۷۳ هست

شبح آزادی / نقد فیلم «اعتراف» The Confession ۱۹۷۰ کوستا گاوراس

گاوراس در فیلم اعتراف در همان پرده نخست و پیک ابتدایی در بسامد درام، بدون هیچ معطلی یا مقدمه‌پردازی کش‌دار، به سراغ اصل سوژه می‌رود

تئوری اغتشاش در قدرت خودکامه / درباره فیلم Z (۱۹۶۹) اثر کوستا گاوراس

گاوراس که با «زد» اسم و رسم جهانی پیدا کرد، و گونه و لحن درام و روایت‌ سینمای سیاسی‌اش تا به امروز امری لاینفک از زیست‌جهان فیلمیک او شده

قیام علیه سایه‌های ظلم و استبداد / نقد فیلم نبرد الجزایر

نبرد الجزایر یکی از آثار شاخص سینمای انقلابی است؛ فیلمی در باب مسئله‌ای برونداد از موقعیت گسست هژمونی غالب و چگونگی ایستادن عیله رژیم سرکوبگر

ورود به خلا / درباره فیلم گرداب (Vortex)

در اثر جدیدش؛ «گرداب»، سبک دکوپاژ منظم قاب‌بندی و حرکت ایستای دوربین با جا گیری‌های متناوب در دو قاب هم‌تراز اما غیر تساوی

قدرت انفکاکی یک مولف در باتلاق مضمحل سینمای امروز / نقد فیلم دلال (Broker)

حال در اثر جدید به سراغ کشور همسایه رفته و در آن کشور که تفاوت زیادی با فرهنگ و اکولوژی ژاپن ندارد فیلم «دلال» را جلوی دوربین برده است.

ترومای تلقیح در آنتروپی گسست / نقد فیلم جنایات آینده (Crimes of the Future)

دیوید کراننبرگ را می‌توان از همان فیلم‌های اولیه‌ی کارنامه‌اش با کراننبرگ دوره‌ی پر صعودش مورد قیاس جامع قرار داد و به عینه مشاهده کرد

درباره نویسنده

کارشناس و مدرس سینما. آشنایی و ارائه قلم در انواع مدیوم‌های نقد فیلم اعم از: نقد فرمالیستی، پلان به پلان، روانکاوی لاکانی، تفسیری، ریویو نویسی و تراکنشی عام. ارائه دهنده‌ی نظریه‌ی مستقل در حیطه‌ی نقد فیلم با نام « نظریه فرمالوژی»، «نظریه روانکاوی فرم»، «شناخت و شیوه‌های فراگشت در نظریه‌ی سینمای ترنس‌مدرنیسم (پژوهش در سینمای آپوکالیپتیک و پاتولوژی هالیوودیسم)»، «پاتولوژی در امر انتر کنتراست تکنیک در فرم» و «پژوهش در طرح‌واره‌ی رانه‌های تصاعدی ایدئولوژی فیلم.»
۵۱ مطالب
۱ دیدگاه
- Advertisement -spot_img

آخرین نوشته ها

بررسی نمایش «بچه» بر اساس نظریه تئاتر شقاوت آنتونن آرتو

نمایش «بچه» به کارگردانی مرتضی فرهاد‌نیا به روی صحنه رفته است. این نمایش که در جشنوار «تئاتر فجر» سال گذشته در چند بخش کاندیدا بوده
- Advertisement -spot_img
Verified by MonsterInsights